Elektroterapia

Jest to zabieg polegający na wywołaniu skurczu za pomocą prądu impulsowego. Prąd używany do elektrostymulacji w nietrzymaniu moczu jest zmienny, a stymulacji podlega najczęściej nerw sromowy. Badania wykazują, że długotrwałe stosowanie elektrostymulacji powoduje rozrost mięśni, co zwiększa ich napięcie i siłę skurczu. Zabiegi elektrostymulacji przeprowadza się w pozycji leżenia tyłem na kozetce z kończynami dolnymi umieszczonymi na zestawie klinów, które mają zapewnić komfort i rozluźnienie mięśni dna miednicy. Podczas zabiegu korzysta się z dwóch elektrod (dopochwowej i skórnej) i ustawia odpowiednie parametry dobrane do problemu klinicznego. Zabieg jest bezbolesny i trwa około 30 min. Trening biofeedback emg polega na identyfikowaniu mięśni dna miednicy oraz nauce ich wyizolowanego skurczu. Pacjentka za pomocą̨ zwrotnego sprzężenia wzrokowego wykonuje napięcie i rozluźnienie mięśni dna miednicy. Przy pomocy elektrody endowaginalnej, odbierającej sygnał z mięśni, napięcie mięśni dna miednicy jest obrazowane na ekranie urządzenia w czasie rzeczywistym w postaci wyświetlanego elektromiogramu. Pacjentka podczas wykonania skurczu mięśni dna miednicy może zaobserwować przemieszczenie się wskaźnika obrazującego siłę napięcia mięśni. Podczas prawidłowo generowanego napięcia mięśniowego wskaźnik przemieszcza się ku górze, w przypadku braku napięcia nie zmienia swojej pozycji, a gdy siła skurczu zmniejsza się przed upływem wskazanego czasu, spada. Nie każda pacjentka wymaga tego typu terapii. Wskazaniem do jej prowadzenia jest całkowity brak umiejętności napięcia mięśni dna miednicy (dzieje się tak na przykład u pacjentek z zaburzonym przewodnictwem nerwu sromowego. Należy również pamiętać, że elektrostymulacja przyniesie efekt tylko w przypadku zasadności jej stosowania, potwierdzonej wcześniejszym badaniem. Wykonywanie jej na własną rękę może przynieść więcej szkody niż pożytku.