Zmodyfikowany 1 godzinny test podpaskowy
Do oceny stopnia nasilenia nietrzymania moczu stosuje się zmodyfikowany 1-godziny test podpaskowy. Test odbywa się zgodnie z wytycznymi zawartymi w literaturze (Purc i Rasała, 2015; Henderson i wsp., 2018). Test zaczyna się od opróżnienia pęcherza przez pacjentkę. Następnie pacjentka otrzymuje zważoną podpaskę i przez pierwsze 15 min wypija 500 ml płynów i czeka 30 minut. Następnie przez 15 minut maszeruje oraz chodził po schodach. W dalszej kolejności pacjentka wykonuje specjalny program wysiłkowy: 10 razy siada i wstaje z krzesła, 10 razy prowokuje kaszel, przez 1 minutę biega w miejscu, 10 razy podnosi butelkę z wodą leżącą na podłodze, przez 1 minutę biega w miejscu ,myje ręce pod bieżącą wodą przez 1 minutę. Po zakończeniu testu waży się podpaskę i w ten sposób ocenia się ilość gubionego moczu. Waga podpaski większa o co najmniej 2 g świadczy o nietrzymaniu moczu. Jeśli wynik jest niemiarodajny, czyli nie potwierdza nietrzymania moczu (wzrost wagi podpaski < 2 g); wtedy test powtarza się po raz drugi z tą różnicą, że pacjentka nie opróżnia pęcherza przed rozpoczęciem testu.
Stopnie nietrzymania moczu na pod stawie godzinnego testu podpaskowego określa się następująco: – < 2 g: nie stwierdza się nietrzymania moczu, – 2–10 g: stopień średni, – 10–50 g: ciężki stopień nietrzymania moczu, – 50 g: bardzo ciężki stopień nietrzymania